‘Tulipe de Vigne’, bostulpen in een wijngaard in Poligny (Frankrijk), 2011. Foto: Willem van Riemsdijk
Willem van Riemsdijk
Het terroir is een begrip dat we niet gewend zijn te associëren met stinzenplanten. Toch is dat een heel zinvol begrip in de context van stinzenplanten. Volgens de website: hartvoorwijn wordt met terroir een complex samenspel van bodem en klimaat bedoeld. Het is een alomvattend holistisch begrip. Lees verder
Willem van Riemsdijk
Illustratie midden: Aglaia von Enderes, met tekeningen van Jenny Schermaul, Joseph Seboth Frühlingsblumen, Leipzig/Praag 1884. Bostulp bij Stinze-Stiens (l.), Epema State in Ysbrechtum (r.)
De vroeg bloeiende stinzenplanten toveren vaak een glimlach op het gezicht als de kou van de winter nog in de grond zit. Zij spreken tot de verbeelding. Sneeuwklokjes zijn nogal eens onderwerp van verhalen en legendes. Maar onlangs kwamen we een fraai negentiende-eeuws Duitstalig sprookje op het spoor over de Bostulp. Aglaia von Enderes beschrijft in het boekje ‘Frühlingsblumen’ uit 1884 ‘hoe de Bostulp de wereld het geluk teruggeeft’. Het boekje is fraai geïllustreerd door Jenny Schermaul(ova) en Joseph Seboth. Hieronder volgt de vertaling van het sprookje (Willem van Riemsdijk). De biografieën van de schrijfster en de illustratoren staan aan het eind van deze blog. De twee dames waren beiden feministisch actief. Lees verder
Willem van Riemsdijk / Trudy van Riemsdijk-Zandee
Celle, Schlosspark, buitenring gracht, bostulp op solitaire plek bij het water. 19 april 2022
De ‘Keningin fan de Stinzeblomkes’ kent vele namen. In het Fries de Wylde Tulp en in het Nederlands de Bostulp, Frans Tulipe sauvage (Wilde Tulp) of Tulipe de vigne (Wijngaardtulp), Duits Weinbergtulpe. Net zo als er diversiteit in naamgeving is, is er diversiteit in plekken waar zij groeit en kan de mate van bloei ook enorm variëren. Van zeer rijke bloei tot alleen maar blad. Lees verder
Lindener Bergfriedhof Hannover, ‘Das Blaue Wunder’ Scilla siberica (Oosterse sterhyacint) en Primula elatior (Slanke sleutelbloem) bij het Küchengarten-Pavillon (1749).
Over een oppervlak van 6 ha op een heuvel bij Hannover ziet het op een oude begraafplaats rond half maart blauw van de bloeiende Scilla siberica (Oosterse sterhyacint). Het schouwspel trekt ieder jaar veel bezoekers. Het is betoverend mooi en het doet denken aan een impressionistisch schilderij van van Gogh of Monet. Lees verder
Willem van Riemsdijk
Deze tekst verscheen als column in de Nieuwsbrief maart 2022 van Domies Toen
Sneeuwklokjes, Bonte krokus en Winterakoniet bij Stinze-stiens. 17 februari 2022.
In de tweede helft van de18e eeuw en in de 19e eeuw kwam de Engelse landschapsstijl in de mode: een geïdealiseerd landschap met enig reliëf en waterpartijen met mooie bomen, doorkijkjes, weiden en grasperken. Deze grasperken en weiden werden met de zeis gemaaid. Soms was de uitdaging om een mooie Engelse ‘lawn’ te maken. Dat vereist een hoge maaifrequentie, en was arbeidsintensief en kostbaar.
Een andere benadering was juist om de grasperken te verfraaien door ‘stinzenplanten’ te planten in de graspartijen, die idealiter gaan verwilderen doordat zich uitzaaien. Lees verder
Veel zaailingen van de Sneeuwklokjes bij Stinze-Stiens waar bokashi werd aangebracht. 7 februari 2022
Willem van Riemsdijk
Dit is de derde blog die ik schrijf over het hoe en waarom van toepassing van Bokashi in onze stinzenplanten tuin in Stiens. De eerder verschenen blogs zijn:
4 februari 2019: De Bodem is de Basis (voor de Bollen). Klik hier.
11 oktober 2019: Bokashi goed voor de bollen. Klik hier.
Winterakonieten en Sneeuwklokjes in het bosje van Stinze-Stiens. Achtergrond: gelegde heg. Foto: 7 februari 2022.
Deze blog gaat vooral over de ervaring die we tot nu toe hebben opgedaan met deze werkwijze. Lees verder
Begin ‘gelegde heg’ / vlechtheg bij Stinze Stiens op 26 november 2020. Foto van 20.02.2021 met Winterakonieten en Sneeuwklokjes.
Thomas van Slobbe, Een vlechtheg heeft geen haast, met tekeningen door Jaap Dirkmaat, Beek-Ubbergen (Uitg. waArde) 2003 (1e ed. 2002).
Het verschil tussen een haag en een heg is volgens Wikipedia dat een haag één maal per jaar wordt geknipt, zoals een beukenhaag of een haag van liguster. Een heg mag meer uitgroeien en onderhoud is maar eens in de twee of drie jaar nodig. Een bijzonder boekje verscheen in 2002 (2e ed. 2003), geschreven door Thomas van Slobbe, met een handleiding door Jef Gielen en prachtige tekeningen van Jaap Dirkmaat. De titel is veelzeggend: Een vlechtheg heeft geen haast. Lees verder
Willem van Riemsdijk
Sneeuwklokjes langs het pad bij Kasteel-museum Sypesteyn (Loosdrecht). Foto Stinze Stiens.
Het bezoeken van diverse terreinen met een interessante vegetatie stinzenplanten is niet alleen leuk maar ook leerzaam. Op 14 februari bezochten we Sypesteyn en op 15 februari Oud Poelgeest. Beide terreinen worden momenteel goed onderhouden en bezitten een stinzenflora, maar zijn heel verschillend van karakter. Beide terreinen hebben een lange historie. Lees verder
Bokashi uitgestrooid over het stinzenplantenperk voor de Kaukasishe vleugelnoot bij Stinze Stiens.
Op 4 februari 2019 schreef ik de blog ‘De Bodem is de Basis (voor de bollen)’. Daarin beschrijf ik vrij uitvoerig wat Bokashi is en hoe wij daar een begin mee maakten dit jaar. Hieronder geef ik wat meer details over de ervaringen met de Bokashi tot nu toe. Lees verder
© Willem van Riemsdijk
Schlosspark Jever. Bron: website, klik hier.
Het cultuurhistorische fenomeen van stinzenplanten is niet beperkt tot Friesland of Nederland. In sommige delen van Duitsland groeien niet alleen sommige van ‘onze’ stinzenplanten in het wild, maar vormen ook een onderdeel van de tuincultuur. Zowel wat betreft de geschiedenis van deze planten als wat betreft hun huidige voorkomen zijn er diverse interessante terreinen in Duitsland. Deze blog gaat over een beperkt aantal terreinen in Noord Duitsland. Vorig jaar bezochten we de kasteeltuin in Husum en dit jaar de andere terreinen. Lees verder
